مقاله20 آزادی اطلاعات و تزاحم آن با حريم خصوصي100ص - دانلود رایگان
دانلود رایگان
دانلود رایگان
| مقاله20-آزادی اطلاعات و تزاحم آن با حريم خصوصي100صفهرست مطالب مقدمه بخش اول: آزادی اطلاعات گفتار اول: مناسبات آزادی بیان و آزادی اطلاعات گفتار دوم: جایگاه آزادی اطلاعات در اسناد بین المللی بند اول: منشور ملل متحد اعلامیه جهانی حقوق بشر بند دوم: میثاق حقوق مدنی و سیاسی بند سوم: کنوانسیون اروپایی حقوق بشر بند چهارم: کنوانسیون آمریکایی حقوق بشر بند پنجم: اعلامیه حقوق بشر اسلامی بند ششم: منشور آفریقایی حقوق بشر و مردم 1981 م بند هفتم: سایر اسناد گفتار سوم: شناسایی اصل آزادی ارتباطات در یونسکو بند اول: اقدامات سازمان یونسکو بین سالهای 1960 تا 1970 بند دوم: اقدامات یونسکو بین سالهای 1976 تا 1998 گفتار چهارم: جایگاه تکنولوژی های ارتباطی در جریان آزاد اطلاعات بند اول: مطبوعات بند دوم: خبرگزاریها بند سوم: رادیو بند چهارم: تلویزیون بند پنجم: ماهواره قسمت اول: تلاش بین المللی برای تعیین اصول حاکم بر پخش مستقیم (DBS) قسمت دوم: پارزایت بند ششم: اینترنت قسمت اول: فیلترگذاری و مسدود نمودن سایت قسمت دوم: قواعد اخلاقی و رفتاری قسمت سوم: رمزنگاری، گفتار کدبندی شده گفتار پنجم: ارزیابی عملکرد جمهوری اسلامی ایران در ارسال پارزایت بر روی برنامه های ماهواره ای و فیلترینگ اینترنت بند اول: ارسال پارزایت بر روی برنامه های ماهواره ای بند دوم: ارزیابی عملکرد جمهوری اسلامی در خصوص اعمال فیلترینگ بخش دوم: حریم خصوصی گفتار اول: حق حفظ حریم خصوصی گفتار دوم: حریم و امنیت اطلاعات بند اول: حق حریم و آزادی بیان بند دوم: حق حریم و جریان فرامرزی داده های فردی بند سوم: حق حریم و شبکه On Line گفتار سوم: بررسی کنوانسیون شورای اروپا در خصوص حمایت از افراد در مقابل پردازش خودکار داده های شخصی 1980 م گفتار چهارم: بررسی منشور حقوق اساسی اتحادیه اروپایی مورخ 7 دسامبر 2000 م نتیجه گیری منابع و مآخذ مقدمه هر کس حق آزادی عقیده و بیان را دارد. این حق شامل آزادی در کسب اطلاعات و افکار و اخذ و نشر آن، به تمام وسائل ممکن و بدون ملاحظات مرزی می شود. [5] گفتار اول: مناسبات آزادی بیان و آزادی اطلاعات گفتار دوم: جایگاه آزادی اطلاعات در اسناد بین المللی بند اول: منشور ملل متحد و اعلامیه جهانی حقوق بشر بند دوم: میثاق حقوقی مدنی و سیاسی 1966 م بند سوم: کنوانسیون اروپایی حقوق بشر بند چهارم: کنوانسیون آمریکایی حقوق بشر بند پنجم: اعلامیه حقوق بشر اسلامی – قاهره بند هفتم: سایر اسناد گفتار سوم: شناسایی اصل آزادی ارتباطات در یونسکو ماده 19 میثاق حقوق مدنی و سیاسی: بند 1: هیچکس را نمی توان بخاطر عقایدش مورد مزاحمت و اخافه قرار داد. بند 2: هر کس حق آزادی بیان دارد. این حق شامل آزادی تفحص، تحصیل، اشاعه اطلاعات و افکار از هر قبیل بدون توجه به سرحدات خواه شفاهاً یا به صورت نوشته یا چاپ یا به صورت هنری یا به هر وسیله دیگری به انتخاب خود می باشد. بند 3: اعمال حقوق مذکور در بند 2 این ماده، مستلزم حقوق و مسئولیتهای خاص است. لذا ممکن است تابع محدودیتهای معینی شود که در قانون تصریع شده و برای امور ذیل ضرورت داشته باشد: الف: احترام حقوق یا حیثیت دیگران ب: حفظ امنیت ملی یا نظم عمومی با سلامت یا اخلاق عمومی ماده 20 میثاق: بند 1: هر گونه تبلیغ برای جنگ به موجب قانون ممنوع است. بند 2: هر گونه دعوت (ترغیب) به کینه ملی یا نژادی یا مذهبی که محرک مذهبی یا مخاصمه یا اعمال زور باشد به موجب قانون ممنوع است. ماده 10 کنوانسیون اروپایی حقوق بشر: بند 1: هر کس حق آزادی بیان دارد، این حق شامل آزادی برخورداری از عقیده، دریافت و نشر اطلاعات و عقاید بدون مداخله مقام دولتی و بدون توجه به سرحدات می شود. این ماده نباید ممانعتی برای دولتها برای فعالیت شرکتهای سخن پراکنی، تلویزیونی و سینمایی ایجاد نماید که اخذ مجوز را ضروری ندانسته. بند 2: اعمال این آزادیها، چون با حقوق و مسئولیت همراه است چه بسا منوط به بی نظمی های شرایط محدودیتها یا مجازات هایی باشد که قبلاً بواسطه قانون مقرر شده و جامعه دموکراتیک به لحاظ صلاح امنیت ملی، تمامیت ارضی یا ایمنی عمومی برای جلوگیری از بی نطمی یا جرم، برای حمایت از سلامت یا اخلاق جامعه برای حمایت از حیثیت یا حقوق دیگر آن به آنها نیاز دارد. برای ممانعت از افشاء اطلاعاتی که محرمانه دریافت می شوند و یا برای حفظ اقتدار و بیطرفی قوه قضائیه است. ماده 13 کنوانسیون آمریکایی حقوق بشر: بند 1: هر کس حق برخورداری از تفکر و بیان را دارد. این حق شامل آزادی جستجو، دریافت و نشر اطلاعات و همه گونه نظرات بدون ملاحظات مرزی شفاهاً، کتباً، بطور چاپی در قالب هنری یا به هر وسیله ممکنه می شود. بند 2: اعمال این حق مذکور در بند پیشین منوط به سانسور قبلی نیست ولی تابع مسئولیتی است که متعاقباً تحیل می شود و باید به وضوح و بر حسب ضرورت بواسطه قانون مشخص گردد تا تضمین نماید: الف: احترام به حقوق و حیثیت دیگران ب: حمایت از امنیت ملی، نظم عمومی یا سلامت یا اخلاقیات عمومی بند 3: حق بیان بواسطه روشها و ابزارهای غیر مستقیم محدود شدنی نیست مانند سوء استفاده از نظارت دولت یا بخش خصوصی بر چاپ اخبار، فرکانسهای پخش رادیویی یا تجهیزاتی که برای نشر اطلاعات کاربری دارند یا هر ابزار دیگری که به نوعی مانع ارتباط و جویان عقاید و نظرات می شود. بند 4: با وجود مفاد مزبور در بند 2، سرگرمیهای عمومی به موجب قانون مشمول سانسور قبلی می شوند فقط با هدف تنظیم دسترسی به آنها برای حمایت اخلاقی از کودکان و نوجوانان بند 5: هر گونه تبلیغات برای جنگ، دفاع از عدوات ملی، نژادی، مذهبی که ترغیب به خشونت غیر قانونی یا هر عمل مشابه دیگری باشد که علیه فرد یا گروهی از افراد باشد. ماده 14 کنوانسیون آمریکایی حقوق بشر: بند 1: شخصی که از عقاید و گفتار نادرست محرمانه که در میان عام توسط رسانه ای که قانوناً فعالیت دارد منتشر یافته خسارتی ببیند حق پاسخ و تصحیح آنرا با استفاده از همان منبع ارتباطی و تحت شرایطی که قانون تعیین کرده دارد. بند 2: تصحیح یا پاسخ به هیچ عنوان جبران کننده سایر تعهدات قانونی وارده به فرد نیست و از آن نمی کاهد. بند 3: برای حمایت موثر از شرافت و اشتهار، هر ناشر و هر موسسه روزنامه ای و شرکت تصاویر متحرک و رادیو باید در مقام شخص، مسئولیت داشته باشد و به جهت عضویت ها و امتیازات خاص در حمایت نیست. ماده 22 اعلامیه حقوق بشر اسلامی: بند 1: هر انسانی حق دارد نظر خود را به هر شکلی که مغایر با اصول شرعی نباشد آزادانه بیان دارد. بند 2: هر انسانی حق دارد برای خیر و نهی از منکر بر طبق ضوابط شریعت اسلامی دعوت کند. بند 3: تبلیغات یک ضرورت حیاتی برای جامعه است و سوء استفاده و سوء استعمال آن و حمله به مقدسات و کرامت انبیاء یا بکارگیری هر چیزی که منجر به ایجاد اختلال در ارزشها یا تشتت جامعه یا زیان یا متلاشی شدن اعتقاد شود، ممنوع است. بند 4: برانگیختن احساسات قومی یا مذهبی یا هر چیزی که منجر به برانگیختن هر نوع حس تبعیض نژادی گردد جایز نیست. دریافت فایل جهت کپی مطلب از ctrl+A استفاده نمایید نماید |